Οι ήρωες, ο Αλεξ και η Έφη, ανταλλάζουν SMS και σύντομα τηλεφωνήματα.
Δεν είναι πάντα διαθέσιμοι, αλλά είναι πάντα εκεί…
Δεν βρίσκονται συχνά ή και καθόλου γιατί οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν. Όμως νιώθουν καθημερινά τα συναισθήματα τους να φουντώνουν περισσότερο.
Και η έκφραση της αγάπης, όσο περνάει ο καιρός, είναι πιο βαθιά, πιο μεγάλη, πάνω από την λογική του έρωτα και της αγάπης -εάν υπάρχει τέτοια λογική-
Τα μηνύματα είναι σαν μικρές, κόκκινες, ωρολογιακές βόμβες, που θα τίναζαν ευχαρίστως στον αέρα τους σκούρους χαρτοφύλακες, τα ψόφια μηνύματα και τις τσιγκούνικες έως ανύπαρκτες ερωτικές ομολογήσεις της εποχής μας.